به گزارش روابط عمومی دانشکده طب ایرانی، گزارشی کوتاه از سفرها و شرح زندگانی علامه قطب الدین شیرازی در قالب پروژه ای پژوهشی، زیرنظر دکتر محمدحسین آیتی، مدیرگروه آموزشی تاریخ پزشکی، و با پژوهش و تحقیق؛ علی اکبر وطن پرست، نرگس تاجیک و فاطمه محمدی به صورت یک نقشه تهیه و ارائه شده است.

ابوالثناء قطب الدین محمود ابن ضیاءالدین مسعود ابن مصلح کازرونی شیرازی، ملقب به «قطب الدین» و بعدها در بین تاریخ نویسان معروف به «علامه»، فقیه، پزشک، فیلسوف، عارف، ریاضی دان و منجم بزرگ ایرانی در دوره ایلخانی بود.

ضیاءالدین مسعود، پدر قطب الدین در بیمارستان مظفرى شیراز به عنوان پزشک و مدرس طب، مشغول به فعالیت بود. قطب الدین نزد پدر و عمویش علم طب را آموخت. زمانی که به سن چهارده سالگى رسید، پدرش مرحوم شد و او در بیمارستان به جاى پدرش به عنوان چشم پزشک، فعالیت خود را شروع کرد.

وى نزد استادان شیراز، اقدام به یادگیری قرائت و شروح« قانون» ابن سینا کرد. سپس با سفر به مراغه در خدمت خواجه نصیرالدین طوسى، «اشارات» ابن سینا را آموزش دید.

قطب الدین شیرازی به شهرهای مختلفی سفر کرد و از محضر حکمای بزرگی آموخت. از وی آثار متعددی در پزشکی، ریاضی، نجوم، فلسفه، علوم ادبی، دین شناسی، و موسیقی به جا مانده است که از آن جمله می توان شروحی بر کتاب قانون ابن سینا را نام برد.