به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده طب ایرانی، نشست علمی کرسی های نظریه پردازی در طب ایرانی به همت گروه تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی و با حضور دکتر خدابخش احمدی، دبیر کرسی های نظریه پردازی در شورای عالی انقلاب فرهنگی و فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، دکتر آرمان زرگران، مدیر گروه تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی و جمعی از استادان، دستیاران و دانشجویان گروه های آموزشی طب ایرانی، داروسازی سنتی و تاریخ پزشکی، شنبه 19 خردادماه 1403 در ساختمان احمدیه دانشکده طب ایرانی برگزار شد.

در ابتدای این نشست، دکتر زرگران با تأکید بر این مطلب که بحث نظریه پردازی یکی از مباحث بنیادی و کاربردی در مسیر توسعه و تعالی کشور است، گفت: امروزه کسب مرجعیت علمی و ایجاد تمدن نوین اسلامی از مباحث اولویت دار کشور است. با نگاهی به تاریخ در می یابیم که کسب چنین جایگاهی نیازمند حرکت در مسیری طولانی و با برنامه ریزی و تفکر است.

وی در ادامه افزود: آنچه در دوران تمدن طلایی اسلامی، سرزمین های اسلامی را پرچم دار دانش و مرجعیت علمی جهان کرده، اتفاقی دستوری نبوده بلکه حاصل فرآیندی چند صدساله در بستر جامعه بوده است.

مدیر گروه تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی در ادامه گفت: طب ایرانی به عنوان یک مؤلفه علمی بومی که در جامعه پایگاه اجتماعی بزرگی دارد و در ساختار نظام بهداشت و درمان کشور حضوری غیرقابل انکار دارد، می تواند به عنوان یک مؤلفه دیپلماسی هم نقش ایفا کند؛ چرا که این دانش امروزه در جهان و در سازمان های جهانی بسیار موردتوجه قرار گرفته است و در کشورهایی که صاحبان این دانش هستند سرمایه گذاری های جدی در این حوزه انجام می شود.

دکتر زرگران در ادامه افزود: بهره گیری از ظرفیت های طب ایرانی و تاریخ پزشکی در مسیر کسب اقتدار ملی و مرجعیت علمی جهانی نیازمند ایجاد محملی برای اندیشیدن و بهره گیری از این توانمندی ها در انطباق با علم روز دنیاست و در این مسیر کرسی های نظریه پردازی می توانند ریل گذاری در این مسیر را تسهیل کنند.

در ادامه نشست، دکتر احمدی از زور، اقتصاد و علم به عنوان سه مؤلفه اصلی قدرت نام برد و علم را در این میان، مهم ترین بازوی قدرت دانست.

وی در ادامه وظیفه دانشگاه و مراکز علمی را تولید علم، تربیت علم و جهت دهی علم و عالم برشمرد و سخت ترین کار دنیا را تولید علم عنوان کرد.

دبیر کرسی های نظریه پردازی، جهاد مستمر علمی با هدف کسب مرجعیت علمی در جهان را با تأکید بر تولید علم و توسعه نوآوری و نظریه پردازی، بخشی از سیاست های کلی علم و فناوری کشور عنوان کرد و در ادامه پیرامون جایگاه حوزه های دانشی در تولید علم و ضریب تأثیر تولیدات علمی سخن گفت.

دکتر احمدی در ادامه با تأکید بر این مطلب که نوآوری علمی نیازمند قدرت علمی و جرأت علمی است، پیرامون ویژگی های نظریه، منشأ نظریه، شاخص های نظریه، مشکلات و چالش های موجود در نظریه پردازی، معنای تولید علم، شیوه تفکر خلاق و خصوصیات ایده های خلاق به تفصیل توضیحاتی ارائه کرد.

وی در پایان به معرفی هیأت حمایت از کرسی های نظریه پردازی و اهداف و رویکردهای آن پرداخت.

در ادامه نشست، کامران محلوجی کرمانشاهی، دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی، پیرامون پنج الگوی رایج توسعه نظریه در اجتماعات علمی سخن گفت.

وی از منظر جامعه شناسی علم، عوامل مؤثر بر پذیرش نظریه از سوی جامعه را در قالب تئوری های ارائه شده توسط نظریه پردازان شرح داد.

این نشست با سخنان مه سیما عبدلی، دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی پیرامون بررسی سه مدل در نظریه پردازی ادامه یافت.

وی جایگاه این سه مدل و چگونگی کارکرد آنها را در بستر نظریه پردازی های بومی به ویژه در حوزه تاریخ پزشکی و طب ایرانی مورد بررسی قرار داد.

این نشست با گفتگو و تبادل نظر پیرامون مباحث مطرح شده پایان یافت.