مریم محسنی سیف آبادی: جشنواره دانشجویی ابن سینا مشوق و انگیزهای است که دانشجویان وارد عرصه های مختلف فعالیتهای اجتماعی، ادبی و ورزشی شوند.
مریم محسنی سیف آبادی، دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران در هشتمین جشنواره دانشجویی ابن سینا در محور ورزشی برگزیده شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده طب ایرانی، هشتمین جشنواره دانشجویی ابن سینا با معرفی دانشجویان برگزیده در حوزه های مختلف به کار خود پایان داد.
مریم محسنی سیف آبادی، دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ پزشکی دانشکده طب ایرانی، به واسطه سال ها فعالیت در رشته کاراته و کسب جوایز بسیار در این رشته، در این دوره از جشنواره در محور ورزشی برگزیده شد.
روابط عمومی دانشکده طب ایرانی به همین مناسبت، گفتگویی با وی داشته است که در ادامه می خوانید.
خانم محسنی لطفا خودتان را معرفی کنید و از پیشینه فعالیت های خود بگویید.
سلام مریم محسنی سیف آبادی هستم، دانشجوی PhD رشته تاریخ علوم پزشکی.
رشته کارشناسی من تاریخ بود، در این حیطه کارهای پژوهشی مختلفی انجام داده بودم که ازجمله مهمترین آنها، مشارکت در نگارش «دانشنامه سیره نبوی» و همچنین کتاب «اطلس شیعه» بود.
در دوره کارشناسی ارشد، رشته تاریخ علوم پزشکی را خواندم و هم اکنون دانشجوی دکتری همین رشته هستم. در این رشته هم کارهای پژوهشی مختلفی از جمله چاپ مقالات مختلف و شرکت در همایشهای داخلی و بین المللی انجام دادهام.
شما در حوزه ورزشی در هشتمین جشنواره دانشجویی ابن سینا برگزیده شدید. چه معیارهایی برای این انتخاب وجود داشت و دلیل برگزیده شدن شما چه بود؟
من ورزش کاراته را از اواخر دهه هشتاد به صورت حرفهای شروع کردم و هم اکنون کمربند دان چهار مشکی دارم. در کنار ورزش حرفه ای دورههای مربیگری و داوری را هم گذراندم و از اواسط دهه نود هم به عنوان بازیکن، هم به عنوان مربی و هم به عنوان داور در مسابقات داخلی و بین المللی شرکت کرده ام. حدود 30 مدال طلا، نقره و برنز در سطح استانی، کشوری و بینالمللی دارم. علاوه بر مربیگری کارته، کارت مربیگری بین المللی IMA که مربیگری هنرهای رزمی هست را هم دارم. البته تقدیرنامههای ورزشی زیادی هم از استاندار و همچنین مسئولین ورزشی فدراسیون کاراته برای مدالهای بینالمللی و مشارکت در برگزاری مسابقات و ... گرفته ام. همه اینها در کنار گواهیهای دورههای مختلف آموزشی کمک کرد که در حیطه ورزشی در هشتمین جشنواره دانشجویی ابن سینا برگزیده بشوم.
البته من در بخش آموزشی جشنواره هم شرکت کرده بودم. در این بخش در بین منتخبین اولیه که دو برابر ظرفیت بودند هم انتخاب شدم؛ اما متأسفانه در انتخاب نهایی نبودم و امیدوارم سال آینده بتوانم در این حیطه هم با یک رزومه پربارتر برگزیده بشوم.
به نظر شما پرداختن به فعالیتهای ورزشی در کنار فعالیت های آموزشی و پژوهشی برای دانشجویان چه اهمیتی دارد؟
ورزش نه تنها برای سلامت جسم بلکه برای سلامت روح و فکر ما هم بسیار مفید است. اکثر شاگردهای من در باشگاه ورزشی، یا به مدارس تیزهوشان میرفتند و یا در مدارس نمونه دولتی مشغول به تحصیل بودند. معدل اکثر آنها بیست بود و جالب این که پرخاشگریهای دوره نوجوانی اصلا در آنها دیده نمیشد. پسر خود من کاراته کار میکند، مدرسه تیزهوشان می رود و معدلش همیشه بالای نوزده و نیم است. منظورم این است که ورزش نه تنها مانع پیشرفت تحصیلی نمی شود؛ بلکه به رشد و شکوفایی اندیشه افراد هم کمک میکند. من ساکن قم هستم و هر روز حدود 7 تا 8 ساعت باید برای رفت و آمد وقت صرف کنم. متأسفانه فعالیت های ورزشی و جانبی من در این دوره خیلی کمتر شده است ولی امیدوارم با تمام شدن دوره آموزشی و شروع نگارش پایاننامه با یک برنامهریزی درست دوباره فعالیت های ورزشی خودم را جدی تر پیگیری کنم.
بسترسازی برای فعالیت های ورزشی و تخصیص امکانات در این حوزه را در سطح دانشگاه علوم پزشکی تهران چگونه ارزیابی می کنید؟
در دانشگاه تهران خوشبختانه امکانات خوبی هم برای آموزش و هم برای مسابقات مختلف فراهم شده است و طبیعتاً بیشتر به رشتههای پرطرفدار و همگانی میپردازد و به ورزشهای تخصصیتر مانند کاراته کمتر توجه میشود که مسلماً این رویکردی منطقی و طبیعی برای جذب حداکثری است.
شما دانشجوی دکتری تخصصی تاریخ پزشکی هستید، در منابع طب سنتی ایرانی تا چه اندازه بر فعالیت های بدنی در راستای حفظ سلامت بدن تأکید شده است؟
طب سنتی ایرانی شامل دو بخش نگاهداشت سلامت (حفظ الصحه) و درمان (علاج) است. در بخش اول یعنی نگاهداشت سلامت، شش مورد ضروری مطرح شده که با نام «سته ضروریه» شناخته میشود. یکی از این شش مورد ضروری برای نگاهداشت سلامت جسمانی، «حرکت و سکون» نام دارد که شامل فعالیتهای بدنی و ورزشی هم میشود. در حقیقت یکی از شش مورد ضروری که فرد برای نگاهداشت سلامت خود باید آن را رعایت کند، همین فعالیتهای بدنی و ورزشی است که نوع و میزان آن متناسب با مزاج و سن و ... برای افراد مختلف متفاوت است.
جشنواره دانشجویی ابن سینا هر ساله با هدف تقدیر از فعالیت های دانشجویان در عرصه های مختلف برگزار می شود، عملکرد این جشنواره را چگونه ارزیابی می کنید و برگزاری چنین جشنواره هایی را تا چه اندازه مفید می دانید؟
مسلماً برگزاری این چنین جشنوارههایی هم برای افرادی که در این حیطهها از قبل کار می کردند، دلگرم کننده است و هم مشوق و انگیزهای برای دانشجویان دیگر است که با توجه به علاقه خود وارد فعالیتهای اجتماعی، ادبی، ورزشی، پژوهشی و ... شوند.
به نظر شما شاخصه ها و ویژگی های دانشجوی موفق چیست؟
به نظر من علاقه و رضایت نسبت به کاری که انجام میدهیم و رشتهای که تحصیل میکنیم، مهمترین رمز موفقیت ما است.
برای کلام پایانی اگر سخنی دارید بفرمایید.
در پایان از لطف و توجه ریاست محترم دانشکده خانم دکتر رحیمی و همچنین مدیرگروه بزرگوار گروه تاریخ پزشکی آقای دکتر زرگران که در همه حیطهها با تشویقهای دلگرم کننده به ما انگیزه و روحیه میدهند، تشکر میکنم. ان شاء الله در پرتو عنایت الهی همیشه برای دانشجویان منشأ خیر و برکت باشند.
ارسال به دوستان